ഒരു പ്രണയ കാവ്യം..
A Love Poem

പ്രണയിക്കുവാന്‍  ഞാന്‍ മറന്നു പോയി..
പോയ കാലങ്ങളില്‍..
മനസ്സിനോട് ഞാന്‍ മന്ത്രിച്ചു..
ഇതൊന്നും വേണ്ട ..
എല്ലാം വെറുതെ...

ഇന്ന് ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍..
കാണുന്നത്  ഒരു പിടി ഓര്‍മകള്‍ മാത്രം..
ഒരു മരവിപ്പോടെ ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കുന്നു..
എല്ലാം എന്തിനായിരുന്നു??

എന്തിനു ഞാന്‍ എന്നെ തന്നെ മറന്നു കളഞ്ഞു?
എന്ത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ ആരെയും പ്രണയിച്ചില്ല??
പ്രണയിച്ചവരെ ഞാന്‍ അകറ്റി നിര്‍ത്തി ..
പ്രണയത്തെ നോക്കി, ഒരു നിസന്ഗതയോടെ  ..

പ്രണയിനി അല്ല, സുഹൃത്തായി..
ഒരൂ കൈ ദൂരം നിന്നു ഞാന്‍ ..
പ്രണയിച്ചു..
പലരെയും..
പ്രണയിക്കുന്നു..
ഇപ്പോഴും...

Muffled Voices

It isn't the voice of the dead,
But that of an even more pathetic breed.
No, it isn't coming from Mars,
Nor from your favourite stars.

They are much near to us,
Rather too uncomfortably near.

They accompany an outstretched hand,
As silently pleading yearning eyes,
In that feeble voice,
Is it a child, a woman or a man?
Refugee, Immigrant, or someone just displaced?

They are much near to us,
Rather too uncomfortably near.

In the periphery..

I centre my life,

Around the periphery of others’..

The peripheries surrounding me

makes it look like I am the centre..

but when people start drawing borders..

the peripheries don’t exist anymore..

one by one they vanish away..

leaving me standing..

right at the centre

all alone.